Dysfunkcja narządów miednicy może wywoływać dyskomfort, a nawet ból w obszarze krocza i lędźwi. Doskonałym sposobem na wyleczenie tych przypadłości, a także na skuteczną profilaktykę jest fizjoterapia uroginekologiczna, czyli zestaw zabiegów fizjoterapeutycznych skoncentrowanych na podbrzuszu.
Celem terapii jest wzmocnienie mięśni dna miednicy oraz uzyskanie nad nimi większej kontroli. Fizjoterapia tego typu jest też dobrą alternatywą dla stosowania środków farmakologicznych.
Fizjoterapia uroginekologiczna dla kogo jest przeznaczona?
Fizjoterapia uroginekologiczna pomaga w dolegliwościach związanych z nietrzymaniem moczu, stolca i gazów. Przygotowuje też ciało pacjentki do porodu i ułatwia powrót do formy po porodzie, pomaga zwalczyć bolesne miesiączkowania oraz ból występujący przy stosunku płciowym.
Fizjoterapia uroginekologiczna przeznaczona jest głównie dla kobiet, jednak z takiej terapii korzystać mogą również mężczyźni z trudnościami urologicznymi i proktologicznymi.
Fizjoterapia uroginekologiczna na czym polega?
Celem fizjoterapii tego typu jest wzmocnienie mięśni dna miednicy i nauczenie pacjenta kontroli nad nimi. Terapia pozwala także na rozluźnienie napięć w okolicach kręgosłupa w odcinku lędźwiowym, stabilizuje miednicę i poprawia funkcjonowanie organów znajdujących się w miednicy.
Fizjoterapia uroginekologiczna jest zalecana kobietom w ciąży od drugiego trymestru. Doskonale przygotowuje pacjentkę do porodu, rozluźnia mięśnie dna miednicy i krocza, co w konsekwencji ułatwi poród siłami natury.
Po porodzie również zaleca się zabiegi uroginekologiczne, które ułatwiają i przyśpieszają powrót do formy. To doby sposób na wyleczenie rozejścia spojenia łonowego oraz mobilizację blizny po cesarskim cięciu. Rozluźnione mięśnie miednicy i zmniejszenie napięć w okolicy lędźwi zmniejsza bolesność przy menstruacjach oraz stosunków płciowych.
Jak przebiega fizjoterapia uroginekologiczna?
Fizjoterapia uroginekologiczna wykorzystuje ćwiczenia poprawiające komfort pacjentki. Są proste i większość z nich można wykonywać samodzielnie po instruktażu przedstawionym przez fizjoterapeutę. Fizjoterapia zaczyna się od dokładnego wywiadu medycznego przeprowadzonego przez specjalistę. Określa on rodzaj i zakres wykonywanych zabiegów i ćwiczeń. Następnie sprawdza napięcie mięśni miednicy, dotykając brzuch i lędźwie badanej. Za zgodą pacjentki może być wykonane również badanie per vaginum i per rectum, ale ze względu na jego intymny charakter nie zawsze jest ono wykonywane.
Doświadczony fizjoterapeuta uroginekologiczny potrafi ocenić stan pacjentki bez konieczności stosowania takich badań. Po zdiagnozowaniu stanu formy pacjentki wykonywane są ćwiczenia fizjoterapeutyczne angażujące głównie lędźwie oraz korelujące oddech. Do niektórych używane są standardowe narzędzia pomocnicze jak piłki. Mogą być wykonywane na stole rehabilitacyjnym lub na macie.
